Мару пабачыцца з Вамі, падысці да Вас і сказаць: "Я кахаю Вас моцна, Таццяна, пішу вершы толькі для Вас..." Мрою зорнымі ценьмі-начамі і не бачу ні шчасця, ні мар. Я чакаю прызнання ў каханні. Маё сэрца належыць Вам.