Імгненне летуценным сном
Абудзіць памяць успамінам:
Квітнее вішня за вакном,
Душа купаецца ў язьміне.
Павольна светалаю журбой
Рака гайдае хвалі мараў.
Яна не там, яна – з табой:
Ляцім на крылах ад Ікара
За далягляднасць часадзён,
Схаваных ў верхавінах дрэваў.
Туды, дзе стомлены Харон
Смуткуе ценем у залевах.
Туды, дзе Ра, Асірыс, Зеўс,
Дарогу стаступаюць Лялі…
Дзе Праметэя вольны спеў
Зямлю свабодай калыхае…
І ты трымаеш душу сноў,
Нібы матулю немаўлятка…
Квітнее вішня за вакном,
Душа смуткуе светлай згадкай…