Мілагучная,
непараўнальная...
**************************************
І балюча, і горка, і сорамна -
Нашай мовы амаль не чуваць.
На пяшчотнай, матульчынай, родненькай
Развучыліся мы размаўляць.
А яна ж трапяткая, цымбальная -
Нібы ў ранішніх травах раса.
Мілагучная, непараўнальная,
З васілёчкамі ў валасах.
Што ні слова - лагодна-гаючае,
Хоць да раны яго прыкладай.
І руплівае, і неўміручае,
І салодкае, як каравай.
З залатымі калоссямі жытнімі
У рамонкава- казачным сне
Наша мова ў дзяцінства спавітая,
Працінае і лашчыць мяне.
Вострых косаў знаёмаю песняю
Абуджае дзядулеў пракос.
І маленькай пралесачкай весняю
Каляровы наладжвае мост.
Вышыванымі сцеліць абрусамі,
Пачастуе сяброў і гасцей.
Памяркоўная, беларуская -
І няма за яе прыгажэй!
Лёля Багдановіч - выдатны
Лёля Багдановіч - выдатны паэт. Дзякуй за творчасць, яна стварае свае врешы сэрцам, жывыя і чулыя словы.