ПакрЫху,
бяз смАку
цЯгнецца Век…
НіЯкія мАры – ня спОўняцца…
Краіна мая патанУла у Цьме…
За вЕчнымі хмАрамі – сонца…
ЧувАць на дварЫ
шчабятАнне дзяцей…
Маляўкі – тамУ і шчаслІвыя…
ПакрАдзена шчАсце
дарОслых людзей…
Закон на Краіне – НасІлле…
СумлЕнне і Розум людзей –
не ў цанЕ…
СумлЕнне і Розум – злачЫнства…
Хто мАе СумлЕнне і Розум –
ў турмЕ !
І гІне пакрЫху Айчына…
СумлЕнне і Розум
цЯгне канвОй –
згнаІць,
расстралЯць,
ці павесіць…
За тое, што Сёння ў Краіне Маёй –
ня вЕру,
што Бог ёсць ў СусвЕце…
*+*
16 кастрычніка 2013 г.
**( пакрЫху – потихоньку; бяз смАку – безвкусно; цЯгнецца – тянется;
ніЯкія мАры – никакие мечты;ня спОўняцца – не исполнятся;
хмАры – черные тучи; чувАць – слышнЫ; дарОслых – взрослых;
НасІлле – Насилие; СумлЕнне і Розум – Совесть и Ум; злачЫнства – преступление;
хто мАе – у кого есть; Айчына – Отчизна; ў СусвЕце - во Вселенной).