Мой лепшы сябра —
вольны вецер.
Заўжды і ўсюды ён са мною.
Ўзбадзёрыць твар,
штурхне у плечы,
Як запавольнюся хадою.
Чупрыну пудка пацярэбіць,
Над вухам горнам пагудзе,
І сум, які душу вярэдзіць,
На колькі часу прападзе…
За вецер і трымацца буду.
Ён дужы, ласкавы й калючы,
Адвагу ў сэрцах слабых будзіць
І акрыляе нерашучых.
+5!
+5!
то что надо
то что надо