Святло падае ніцма
як толькі можа падаць
зніч атручаны каханнем
Святло праз шкло
працінае вочы дзідай
так, як інквізітар ахвяру
святло лашчыцца
азыраватай мызай коткі
што палюе на зніч
Святло цьміцца-віруе
у рондалі на фаерцы
без агню
Агонь – гэта зніч
Які падае ніцма з
атручаных каханнем
далоняў Праметэя.
Агонь – гэта дзіда
якой інквізітар
працінае не да смерці
ахвяру
Агонь – гэта котка
мыза якой вільготная
як памытая падлога
на якой паслізнуўся
Зніч
расплёскаўшы святло
з рондаля кахання
Фаерка згасла.
Цішыня.