Усё прайшло. Альбо прайшло амаль.
Вяртаецца каханне да вытокаў.
Я ноту ўзяў, але маўчыць раяль,
Нядрэмнае глядзіць за мною вока.
Акорд жадання – музыка мая,
Ды сіл няма, ужо сціхаюць словы.
Апошні раз я бачу сонца дня…
Скажыце, хіба гэта не цудоўна?
Бо свет пакіну з думкай аб табе.
І хай пражыў, на жаль, завельмі мала,
Але з табою, лепшаю з кабет,
Маё каханне музыкай гучала…