Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца…
Гэта прыгажосць і гэты цуд, Сёння ёсць, а заўтра… І застаецца толькі бруд… І ці было ўсё тое вартым?