***
Мы станем птушкамі – я верую, –
Крылы раскрыўшы за плячыма.
Ты, мусіць, абярнешся белаю,
I чорнай буду я, магчыма.
Мы разам над зямлёй калішняю
Ўзнясёмся ў кіпетні туману.
Ты ў чорнай зграі будзеш лішняю,
А я чужым у белай стану.
I паляцяць да зор над цёрнамі,
Працяўшы свет па вертыкалі,
Дзве птушкі – белая і чорная,
Як па зямлі раней блукалі...