Чорна-белая нітка
Сярод блякла-жоўтае глебы,
Пакрытай восеньскай ноччу.
Лістапад сваю справу сконыў,
І ўжо праз пару хвілінаў
Надыйдзе зіма.
Дык адкінь жа хутчэй капялюш,
І ўладарча пракроч ты па полі!
У каго на зямлі хопіць волі
Самастойна сусвет увесь гарнуць
Ды ў імгненне змяніць пару года?
Толькі ў цябе, Чалавек!
Ты ў адказе за лёс карагода
Дзясяткаў стыхіяў.
Не трэба літота —
Цяпер толькі кнопку націсні...
...І прырода саступіць табе!
У начной загароднай імгле,
Калі з дрэваў падзе ўжо лісце,
Працягні ты руку
У начную смугу
І падзе з неба снег атавізму.