Romeras
На бераг хваля набягала,
Кіпела, пенілася, спала.
Але ёсць хваля карагода,
Чароўна вабнага цяпла.
Неспасцігальна, як прырода,
Знянацку ўсё абвалакла
І за сабою прыхапіла...
І сціхла ўсё неспасцігальна,
Пустэльна неба. Усё прайшло.
Ты тонеш урачыста ў хвалі,
І не шкадуеш ні пра што.