На вераснёвае мяжы Пра Вас я думаю з пяшчотай, Пра Вас – хто ўмее даражыць Прыроды першай пазалотай. i гэты мiг (што нi кажы) Пакiне ў сэрцы след глыбокi… На вераснёвае мяжы - Зусiм шчэ лёгкiя аблокi.