Ня трэба анічога мне цяпер,
Ужо ажыцьцявілась наша мроя.
Маё натхненьне - адзіноцтва.Вер не вер.
І толькі сэрца ноччу не дае спакою.
Напэўна,усё павінна так і быць,
Мастак не пераблытаў жыцьця фарбы.
І лепш для нас - забыць,усё забыць.
Шкада,што толькі час быў гэты марным