Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Няне

Сярэдняя: 4.8 (8 галасоў)

Подруга дней моих суровых,
Голубка дряхлая моя!
Одна в глуши лесов сосновых
Давно, давно ты ждешь меня.
Ты под окном своей светлицы
Горюешь, будто на часах,
И медлят поминутно спицы
В твоих наморщенных руках.
Глядишь в забытые вороты
На черный отдаленный путь;
Тоска, предчувствия, заботы
Теснят твою всечасно грудь.
То чудится тебе. . . . . . .

А.С. Пушкин

Сяброўка дзён маіх суровых,
Галубка родная ўжо мне!
Адна ў глушы лясоў хваёвых
Чакаеш ты даўно мяне.
Ты пад акном сваёй святліцы
Гаруеш, быццам на часах,
Марудзяць штохвілінна спіцы
У тваіх наморшчаны руках.
Глядзіш у забытыя вароты
На чорны аддалены шлях;
Туга, прадчування, клапоты
Ўсечасна ціснуць ў грудзях.
Здаецца то табе. . . . . . .

Пераклала на беларускую мову Лілія Воранава (Журавінка) 23.05.2020г.