О, мой народ! Табой я ганаруся!
Цяжкі на долю выпаў табе лёс.
Каб называцца ў свеце Беларуссю -
Ты ўсе нягоды мужна перанёс.
Прайшоў праз войны і праз непагоду.
Усё перажыў, ўсё вытрымаў, не знік.
І як належыць мудраму народу
І зараз хлебасольны тчэш рушнік.
Ты не згубіў ні годнасці, ні твару.
Нясеш, як свет, традыцыі дзядоў,
І верыш ў «заўтра» светлае без хмараў
І промні сонца ў квецені садоў.
О, мой народ! Табой я ганаруся!
Як ганарацца дочкі і сыны.
Жыві! Квітней! На славу Белай Русі,
На славу міру ў свеце без вайны!
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2019
Свидетельство о публикации №119072907506