Пакарыцелі неба
Курсантам авіяфакультэта Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь прысвячаецца
Мы мужныя, і смелыя,
і з сэрцамі гарачымі.
Налётваем, умелыя,
нябёсы пакараючы, мы.
Палёты – мара, што ў руках.
Стаць лётчыкамі – мэта.
Па небе будзем мы блукаць
з прыстойнай мэтай гэтай.
Пад Лідай, на стальных “буслах”
праходзім падрыхтоўку.
На самалётах нібы лак
пры светлавым патоку.
Мы юныя, бязвусыя,
галення не спазнаўшыя.
Халодны ветрык тузае
камбінезоны нашыя.
Упала ў слоўную раку
цячэнне неслабое –
перабівае “бусла” гук
інструктара аповед.
Палёты адпрацоўваем,
майстэрства вывучаем,
лятанне шматразовае
стальных здзяйсняем чаек.
Мы разумеем, што няма
драбніц у авіяцыі, –
практыкаванні нашых мар
нам важныя і ясныя.
Вучобы варты наш палёт –
палёт насустрач сонцу,
над землямі лясоў, палёў,
прыгожых і бясконцых.
Душу хвалююць вышыня,
аблокі, неба, хуткасць…
Плады мы будзем пажынаць
пры самалётных гуках.
Авіясправу вывучым,
набудзем лётны вопыт –
у поле неба выйшаўшы,
пажнём плады вучобы.