Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Алесь Мацулевіч

Яшчэ не ацэнена

“Донарскі матэрыял”
Памяці малалетніх ахвяр фашызму прысвячаецца

Пыл узнялі санмашыны колы.
Гул матора цішыню ўзрываў.
А ў будынку Споркаўшчынскай школы
дзеці – “донарскі матэрыял”.

Афіцэры-медыкі з машыны
выйшлі – і выстройваюць дзяцей.
Позірк іх драпежніцка-птушыны
ўважліва “матэрыял” глядзеў.

Адабралі некалькіх. Павезлі.
Фрыцам раненым патрэбна кроў.
Хто застаўся – мокры нос павесіў,
калаціўся ўвесь, усхліпваў, роў.

Дзецям ноччу жудаснай не спіцца –
уяўляе беднае дзіцё,
як павук са свастыкай на спінцы
з сініх вен высмоктвае жыццё,

як ахвярам тыкаюць у грудзі,
як вядуць дзяцей да санмашын…
З сініх вен-рачулак Беларусі,
крыважэрны, піў жыццё фашызм…



Сярэдняя: 3.2 (14 галасоў)

Інжынер Іяхім

Рэжым фашысцкі пакрываў
карычневай смугою Ліду.
Піўным заводам кіраваў
Іяхім, інжынер з Берліна.

Яўрэі многія пры ім
знайшлі работу на заводзе.
Ды ў ботах колеру крыві
тэрор-фашыст па Лідзе ходзіць.

Ля завадскіх варот тэрор
і ботам грукае ў вароты.
Ды не пусціў Іяхім морд
і гутарка была кароткай.

З завода кінулі на фронт
яго, заступніка яўрэяў.
У Ханвега* ва ўхмылцы рот:
“На фронце, можа, азвярэеш.

Ваюй, звярэй”… Праз тры гады,
у пераможным 45-м,
арыштаваны як фашыст
амерыканцамі Іяхім.

Амерыканцам шлюць пісьмо
яўрэі – эмігранты з Ліды:
“Іяхім не з эсэса морд.
Ён не такі, як тыя злыдні…”

Пісьмо ваенны прачытаў.
На волі інжынер Іяхім.
Злачынцам, зверам ён не стаў,
як Ханвег і яго сабакі.

*Ханвег – гебітскамісар Ліды.



Сярэдняя: 4 (1 голас)

Адважны Бацькаўшчыны сын
Памяці Героя Савецкага Саюза Сяргея Балгарына
Званне Героя Савецкага Саюза яфрэйтару 86-га кавалерыйскага палка Сяргею Балгарыну было прысвоена за бой ля ракі Дзітвы, які адбыўся ў ліпені 1944 года ў раёне вёскі Белагруда на Лідчыне. У тым баі Сяргей Балгарын доўгі час адзін супрацьстаяў мноству фашыстаў, якія хацелі падарваць чыгуначны мост праз Дзітву.
Баец, свабоду падары ты,
у рабстве гарады заняўшы!..
Павыбіўшы фашыстаў з Ліды,
да Гродна кінуліся нашы.

Савецкі вызваліцель мажны
да Гродна маршыруе брава.
На ўчастку наступлення важным –
чыгуначная пераправа.

Яфрэйтар наш – Сяргей Балгарын –
мост праз раку Дзітву вартуе.
Гатовы фрыцу даць па хары,
зваліць захопніка ў ваду ён.

Да моста кінуліся немцы,
каб пераправу падарваць,
ды кулямётчык не самнецца,
а будзе ім адпор даваць.

Сяргей адзін, а фрыцаў многа.
Узяўшы тол, да пераправы
паўзе гадзюкаю двухногай
умелец падрыўное справы.

Чарга. Ляжыць умелец мёртвы.
Ідуць захопнікі ў атаку.
Фашыст, ад кулямётнай мовы
ператвараешся ты ў тарку.

Так, воін і адзін бывае,
баі ўсялякія бываюць.
Сяргей атакі адбівае…
Кавалерысты выбіваюць.

У “полі” ля Дзітвы-рачулкі
Балгарын – воін і адзін,
ахоўнік пераправы чуткі,
адважны Бацькаўшчыны сын.



Сярэдняя: 3.7 (3 галасоў)

Адпаўзай, пракляты вірус!

Страшны вірус у кароне
на Зямлі запанаваў.
Чалавецтва ўсё гамоніць
пра цяжар яго навал.

Вымусіла пандэмія
межы ўсе пазачыняць.
Рукі мылам кожны мые,
каб хварэць не пачынаць.

Каб зараза не мацнела,
ізалююцца хаця б.
Дзверы ў сховішчах-кватэрах
не адчынены гасцям.

Каб спыніць заразы рухі,
каб прагнаць заразу вон,
не вітаюцца за рукі,
зносіны – праз тэлефон.

Белыя надзелі маскі,
каб пагрозу адсячы,
крывяць вірусу грымаскі
пакупнік і пасажыр.

Каб зараза не ўпаўзала,
каб хварэць не пачынаць,
цішыня ў канцэртных залах,
у спартзалах цішыня.

Вірус-гад аднекуль вылез –
у трывозе свету люд.
Адпаўзай, пракляты вірус,
і не абвівай Зямлю!

2020, красавік