Піалкі расквітнелы кветак
Опятнанные паветрам бяздумным
Падхопяць, натхняць тых - без кайданоў
Хто на ўдары крылы распускаюць мудра
Аб шаленства ізгойное, закаханае!
Так далікатна мёртвае у мяне ўнутры
Але з вуснаў бо не сарвалася нават словы
Прыручаны свабодай - быў ўсярэдзіне
Хай паміж намі будзе ўся свабода
Давай любіць ўсю вечнасць нашу у вечным
Ні ў чым не вінаваты быў - тым мір і крыўдзіў
Як быццам дапаўняючы ўсю спраўнасць свету новым сэнсам
Навошта нам уся каханне - досыць і погляду
Але толькі дзень але толькі гадзіну - і можаш ты сысці
Ты не забудзь - перад табою быў нечаканы
Закаханы хлопчык у паваротах млечнага шляху