Адарвалі гузік у мяне, ў трамваі…
І я на ім паехаў да “Канечнай”.
Каб пашукаць,
бо, дзе ж тут знойдзеш, пад нагамі…
Гузік адарвалі… і якога ж лешага!
Гузік… Гэта рэч – патрэбная!
Паглядзіце, людзі,
толькі нітачка матляецца…
Што з таго, што ён не срЭбраны…
Усяроўна ж – у магАзіне купляецца!
Ці то – ніткі выпушчаюць хліпкія…
Ці то – людзі ездзяць тут нягодныя…
Гузік…
Рэч яна і невялікая,
але ж – кожнаму спадОбная!
Зашпіліць кашулю там…
Альбо – спінжак…
Ці – запАсцам,
у бляшАначку умОсціць.
Ну, а мне без гузіка – ніЯк!
Я ж – прыстойны чалавек на вёсцы!
Кожны ж скажа на мяне – разЯва!
А не скажа,
дык унУтрах пасмяецца…
Шчэ й мянушку прысабачаць – “безгуззЯвы”!
Ой, паеду да “канечнай”,
можа гузік мой там і знайдзЕцца…
4 мая 2013г.
**(адарвалі гузік – оторвали пуговицу; каб пашукаць – чтоб поискать; рэч – патрэбная – вещь нужная; кожнаму спадОбная – каждому необходима; кашуля –рубашка; альбо – или; спінжак(стар.белор.) – пиджак; у бляшАначку умОсціць – в баночку прмостить; прыстойны – приличный; дык унУтрах – так внутренне;
мянушка – кличка).