Пра сэнс жыцця я маю думкі сёння...не вельмі і весёлы , нават, змрочны. Чытаю вершы, што пісала ...некалі... душа ірвалася ў палёт ...а словы ...на паперу. Наіўнасьць, што на грані з глупствам, давала тэму ! Хоць патроху... А крысы тлустыя жывуць , бо не чытаюць яны нашы опусы! І зараз сумна мне... да тлуму...не ўцяміць мозг, жыву дагэтуль так чаму...