Прабач - ты так доўга
Мяне чакаў,
Так упарта мяне шукаў.
Мне быў бачны твой сумны твар
У начы палымяных чар.
Я нарэшце з табой - прымай.
Геткіх слёз ад мяне не хавай.
Я даўно іх бачыла ў сне
Светлай марай сваёй
Па табе.
Не крыўдуй ні на што-
Выбачай.
Гэта сэрца шалёны адчай
Грукаў кроплямі буйнымі
У шкло.
А каханне ?
Каханне жыло!