Прызнаньне.
Буда-Кашалёва!
Твой статут незнаём:
Было растаньне доўгім -
Прымай жа мяне зноў.
Я не забаруся,
Табе не надаем:
Прытулюсь да Беларусі -
І быццам пражна з’ем,
Якое, за Купалльлем,
Мы смажылі дзяцьмі,
Якога мы трымалісь,
Ды зь ім не ўсьцераглісь…
Буда-Кашалёва!
Куток душы маёй!
Я твой жыхар не доўгій,
А ты - навек са мной!
-6.12.17.