Рамонак
У рамонка заўсёды сонейка свеціць,
Саграе,вітае і песціць,
А пялёсткі нібы праменьчыкі ззяюць,
Ахінаюць пяшчотай,кахаюць…
І такі ён рамонак шчаслівы,
Пакуль не сарвуць імкліва,-
За імгненне згасае сонца,
І каханне тое не бясконца…
І рамонак сірацее,
На вятру адзін маркотна марнее, Без пялёсткаў, праменьчыкаў сонца-
Толькі вера,надзея бясконца…