Цяпер у нас такая ўлада,
Роднай мовы ей не нада,
Мо Іўрыт нам павучыць,
Можа стане лепей жыць.
Можна і ў Ізраіль падацца,
У Мёртвым моры пакупацца,
Зарабіць там пенсіон,
Запісацца у легіон.
Пенсіон мы атрымаем,
І ў Арабау пастраляям,
А Арабы як паймаюць,
Добра ў карак накідаюць,
Напаследак у пакаранне,
Зробяць нам усім абразання.
І тады мы загалосім,
Мову родную запросім,
Скажам мы:- «Прабач габрэй,
Наша мова нам радней».
Ні будзем мы Іурыт вучыць,
Каб родну мову ні згубіць.