Ізноўку ў сад я свой зайшоў,
І водар яблык б’е наноў,
Салодкі пах і шум у вачах,
То яблык пах ,Радзімы пах.
Я сеў пад дрэва, сплюшчыў вочы,
Нібыта справа была ў ночы,
Падумаў я “От ! Млосна, стала..”
Я водар піў, і мне ўсе мала,
Айчыны водар б’е у кроў,
Напой рыхтуя для багоў,
Сад Беларусь ЖЫВЕ ізноў.
7 верасьня 2011