Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Шчыра

Зноў ляціць на поўнач клінам
жураўлінай зграі вырай
Буду зноў чакаць уплыву.
Пад уплывам глузд не мілы.

Каб любіць мацней напэўна.
Разумею толькі з верай.
Без яе вясна што восень.
Быццам я той вырай поўдню.

Быццам больш і не існуе
мне настаўнікаў кашулей.
Апранайце ж жураўлі мне
хоць далонь сініцай.
Шчыра.

Іван Рыжоў  ( к.ф. Цень знікае апоўдні)


столь

столь

З ПАВ УК

Адна каламута...

Адна каламута...

Любіць усіх цяжэй за крыж, а

Любіць усіх цяжэй за крыж,
а ты прыгожая без звілін.
Ўся прыгажосць твая ў глушы,
якой асветай я,
як мілай.
-
-
Амаль па Барысу Пастэрнаку, які быў заўсёды правы толькі таму, што быў асобным.
Не настолькі лігачоўскім быў, наколькі Ельцын,інакш кажучы, госцік з Ботам.

З ПАВ УК

Отправить комментарий

   ___    _ 
( _ ) / |
/ _ \ | |
| (_) | | |
\___/ |_|
Калі ласка, увядзіце сімвалы на малюнку