п. Н.С.
Шэрыя вочы.
Погляд кінеш, мільгне штосьці
Ў зрэнках воч - не зразумець…
Вочы, вочы, вашай мосьцю
Я жыву, дыхаю ледзь.
Вочы шэрыя бы могут
Валатуюць нада мной,
Засланяюць неба, зоркі,
Сны непраўдзяць і спакой.
Яны вабяць сьвятлом боскім
І чвартуе нібы кат,
Абыякавы, халодны,
Ад вачэй гэтых пагляд.
Спапяляе, з тла ўздымае,
Грудзі поўніць, крылы дзьме,
Гэта шэрань воч льняная -
І да прагі жыць вядзе!
17.11.17.