Сваю любоў, сваю любоў
Мы захаваць навек з табой хацелі.
А па палях, а па палях
Мятуць завеі ўжо, мятуць завеі. 2 р.
І не знайсці, і не знайсці
Дарог да шчасця таму незямному.
Святла няма, шчасця няма -
Аддадзена была і ты іншаму. 2р.
Мяце завея, мяце завіруха.
І будуць зноў з табой ў нас сустрэчы .
Растае боль былая страта.
Яшчэ ня вечар у нас. Яшчэ ня вечар! 2 р.
Раманс Фёдара Ісаева на музыку Г.Свірыдава да к / ф «Завея»,пераклала з рускага Лілія Воранава ( Журавінка)