Што сцяжынка, што дарога -
камяні.
Няшмат часу я прайшоў жа -
мазалі.
Быццам роўным шляхам крочыў -
заблукаў.
Цяжкасцям глядзеў у вочы
ды прапаў.
Усё не так і ўсё не гэтак,
дзе той Бог?
Мо калі б малітву ведаў,
ён памог?!
Рукі апусціліся мае,
голас сціх.
Божая, напэўна, ласка
не для ўсіх!