Рэклама мяне давяла да прастрацыі -
Імклівы прагрэс па галактыцы крочыць...
Крывавым адбіткам на цывілізацыі
Паставілі кропку сірочыя вочы.
Не крыўда ў іх, а пустэча сусветная,
Каменнае адлюстраванне мінулага.
У кропельках-зрэнках дзіцячае, светлае:
Так хочацца МАМЫ! Так хочацца ЧУЛАГА!
Гарэлкай на сэрцы раз'еты падпаліны,
А вочы глядзяць! І паверыць ім хочацца,
Што рукі, да болю знаёмыя, МАМІНЫ
Прытуляць і болей за чарку не возьмуцца!
...Рэклама і зноў давяла да прастрацыі -
Імклівы прагрэс па галактыцы крочыць...
А побач - паказчык зямной дэградацыі,
Крывавы адбітак - СІРОЧЫЯ ВОЧЫ!