Скакнуць бы конікам з травы, Кажанам неба прачарціць - І жыць, як гэты свет жыве: У цэльнай праўдзе, без ілжы.
З якім шнурацца доўга-доўга, Віхор жыцьцёвы на гады І, уздоўж патапаўскай дарогі, Жыцьця былога галасы. -3.06.12.