Прайдуць гады, мінуюць тыднi
У жыцьцi сустрэну шмат людзей,
Але адзіны вобраз у сэрцы
Застанецца сярод падзей...
Адзіны ён, бо менавіта,
Толькі тады я жыць пачаў,
Сьвітаньне першае сустрэў я,
Каханьня мапу разгадаў.
Я памятаю ту хьвіліну,
Калі стаялі сярод зор,
А потым у нас з'явілісь крылы,
Й паляцелі на прастор.
Спатканьня першага пачуцьце,
Я пранясу сярод гады,
Яно жыцьця яскравы сьветач,
Яно застанецца ў крывi.