Стэп, (пераклад з расейскай, з аўтарскай багны).
Стэп патэльняю пячэ -
Няма літасьці,
У куст цярновый не ўцячэш,
Ён - бязлісьцевы,
Не ўздрыгнецца доньнік жоўты,
Змоўклі цвыркуны
І арол, стэпу палёўнік,
Павіс зьмеем ветравым,
Вее рэштай таямніц
Між камней апечанных,
Скіфскім вершнікам стаіць
Стэп спрадвечная…
І, жывучы тут без журбы,
Шукаючы жыцьця крыніц -
Я скамянеў, як камяні,
Я стаў камнём, ля іх.
-21.07.18.
Степь.
От степи, зноем раскалённой,
Не жди пощады,
Сух одинокий куст терновый,
В нём нет прохлады,
Не шелохнётся донник жёлтый,
Молчат цикады,
Парит орёл в воздушном токе
Добычи ради,
Несёт остатки давних тайн
По накалённым камням,
На древнем стойбище хазар
Степь вековая…
А я, живя в ней без печали,
Ища колодезный родник,
Закаменел, как эти камни
И стал одним из них.
21.07.18.