Наканаваў сустрэчы лёс
За кожным развітаннем.
Ірвецца сэрца да нябёс,
Нібы даўрук уранні.
І падпяе душы замля,
Забудзецца трывога,
І ўсе турботы -- на пасля --
Хай збудзецца дарога.
І хоць здаецца доўгім час --
Вы сэрцу не пярэчце:
Мо недзе так чакаюць вас,
Счакаліся сустрэчы.