Свяча надзеі
Гляджу ў люстэрка праз свячу надзеі.
Мільгае полымя...
Мільгае, ды не грэе...
Наадварот, халодзіць моцна рукі.
У музыку складаю трэска гукі.
Узгадваю мінулага сюжэты.
Дзяцінства бесклапотнае, ну дзе ты?
Хвалюе, што вяртанне немагчыма
Няхай жа сёння не праходзіць міма.
Задзьму недагарэлую свячу
І ціхенька да рання прасяджу...