Мой сябар!
Табе ўдзячнай буду да захада
Дзён маіх.
Я веру!
Ты той, хто не пакіне мяне адну
Сярод людзей тых,
Што ішлі міма, калі не хапала паветра.
Калі мне здавалася, што зямлі нетры
Цягнуць уніз.
Калі ён сышоў з-за маіх капрыз,
Ты быў побач.
Мой дружа!
Са мною ты ўсюды ўлетку, у зімнюю сцюжу.
Дзякуй табе! Дзякуй табе, мой дружа!
Ты казаў, што са мной да канца:
Да таяння снега, да першага льда.
Я веру!
Перада мной не зачыніш дзверы,
Прапусціш наперад.
Мой светлы!
Адзіны, любімы, маўклівы, свабодны.
Родны…
На вуліцы, дома – усюды
Стома ўвесь дзень,
Але ты са мною, любы –
Мой цень.