Тапор у руцэ зух.
Ён знае сваю справу.
Злева ў яго — абух.
I вастрыё — справа.
Калі ён ідзе ў гушчары,
Дранцвеюць дубы нерухома,
Асіны дрыжаць знутры:
Па кім секане, невядома...
Тапор атупеў, пастарэў,
Тапор адстаў ад прагрэсу —
З-за лесу не бачыць дрэў,
З-за дрэў не бачыць лесу.
Прагрэсу наперарэз
Робіць узмах рэзкі:
Калі сякуць лес,
Маўляў, ляцяць трэскі...
Ён ведае «грук» ды «трах» —
Тапорная мудрасць такая.
Затое наводзіць страх.
Затое абсякае.
Гуляе гаспадаром,
Сваё правіла славіць:
Высечаш тапаром,
Пяром ужо не паправіць.
Гакае:
— Так!
Бух!
Бярэ страшэнна глыбока.
З аднаго боку — абух.
Лязо — з другога боку.