Трэба нам думаць многа не пра сябе – пра другіх, каб не вісела трывога над шчасцем людзей дарагіх.
Трэба спакой жыццёвы кожнай жывой істоце, як людзям патрэбна мова, як птушкам – крылы ў палёце.