Дождж прайшоў… халодна,
да касцей мяне працяў…
Апранута сення модна…
Дужа я тады кахаў…
Твая змоклая сукенка,
абдымала плаўна стан.
Дождж па вокнах трэнькаў,
і глушыў падман.
Саладзіла нас каханне,
цукар таяў пад дажджом…
Расплылося яно к ранню,
не пазнаў цябе я днем.