Цяжка марыць аб нечым чароўным,
Сярод бруду ды каляін.
Лепей зьнікнуць з настроем самотным,
Не пабачыўшы сумных карцін.
Можа я вар’яцею..напэўна..
Толькі сэрца пакутуе зноў.
Так і трэба,ты скажаш гнеўна,
Гэта ростань жыццёвых шляхоў.
Толькі вытрываць трэба сэрцу,
І нянавісьць,і роспач,і жах.
Прыйдзе шчасьце к твайму акенцу,
Ды адчуеш каханьня пах.