цыкл: Адцураньне.
1.
Часам здасца - жыцьця не было,
Ні на што аб ім памяць не маю;
Адкуль родам, хто бацькі, дзе дом
І каханых нікога не знаю.
Часам здасца: замёрла ўсё,
У сьпякоце аблокі як здані
І не птаха пяе, не калыша лісьцё,
А мяне хтось заве і шукае.
А яно - гэта то, што натрапіла след,
Побач сядзе , не таячысь;
Пражытога жыцця, незабыўны мой сьвет,
Адыходзячая далячынь…
-25.07.12.
2.
Адцураньня халоднае слова
Не сагрэць на ліпнёвай жарэ
І таго, што жыцьця было сорам,
І аб чым слова сьціхне, замрэ.
Адцураньня - халоднае слова,
Хай сірочы набытак бярэ,
Мне аставіць яшчэ летаў сорак,
На галёнках пыліць і рыпець.
Потым здам капыты я і скуру,
Мо і рогі дадам да капыт :
Адцураньне! Прымі мяне, дурня,
Як усё, што на гэтай зямлі!
-26.07.12.