У белым-белым ты ў закутак мой Зайшла і ціхай госцяй пасядзела, Здалася мне чаромхаю лясной; Цяпер табою поўны ўвесь пакой, Нібы й была чаромхаю ты белай… І мроіцца мне родны кут лясны І ты, як госця з даўняе вясны.