Надзей узлёт вышэй за небакрай,
ў выгнанні доўгім жудасны адчай,
ад жарсцяў недарэчных – толькі дым,
гармонія з сабой і светам ўсім,
і еднасць душ у роднай грамадзе,
і кавы кубачак духмянай на стале,
бяседа-споведзь у кампаніі сяброў,
і ручаінка шчырых добрых слоў,
увечары з каханай -- у царстве згоды,
а уначы – візіт жаданай асалоды, --
так, гэта разам ўсё і паасобку
някідка-ціхае,
святое маё
ШЧАСЦЕ.