ВЕСАЧКА
У мясцінку простага узору
Якіх у родным краі шмат
Дзе з сумам нейкім і дакорам
Маленства хата у вясковы рад
Я з трапятаннем легкім сэрца
Здалек прыкладваю руку
Бягу істота туды мкнецца
Жывы і упэунены пакуль
Бы акунуцца у май вясковы
У працавіты уліцца строй
Чуць мілагучнасць сваей мовы
У статуце простасць,я усім свой
Ад дабрыні тваей вясковай
На сэрцы песня і спакой
Пачатак мой мая аснова
Душой і сэрцам я з табой