Уткнуўшы ў бераг вудзільно,
Я вуджу раніцою.
А воблака? Плыве яно
І небам і вадою.
Нарэшце клюнула разок –
І рыбка немалая! –
З пяром гусіным паплавок
Пад воблака нырае.
Стаіў дыханьне. Цішыня...
Убок рукой умелай
Я падсякаю галаўня,
Цягну з хмарынкі белай.
Вада ў кругах,
Вада ў кругах,
І неба ў ёй не тое...
А воблака? Яно ў руках
Трапечацца жывое.
круто
круто
Сколько же ошибок.
Сколько же ошибок.
Посмотри когда этот стих был
Посмотри когда этот стих был написан.А если ты слепой,то я напишу тебе.1937-1939гг.
Дзе?
Дзе?
ідзе ?
ідзе ?
класс супер
класс супер
Глубако, вельмi цiкавы верш.
Глубако, вельмi цiкавы верш. Дзякую аутарам сайта!!
супер
супер
вельмi прыгожа!!!
вельмi прыгожа!!!
Прыгожа , сапрайднае жыццё
Прыгожа , сапрайднае жыццё таго часу ...
Ой, як цудоўна, можна нават
Ой, як цудоўна, можна нават оргазмировать падчас чытання!
Ці помніш першае нясмелае
Ці помніш першае нясмелае прызнанне,
Суровы позірк твой і мой нямы адчай?
)