А давай апранемся ў восень,
Будзем слухаць пад спеў агню,
Што нам вецер здалёк прыносiць,
Будзем думаць пра долю сваю.
Ну давай. Пасядзім у лесе -
Лісце жоўтым няхай блішчыць,
Будзем водар ў кішнях несці –
Няхай спевам прыгожым гучыць.
І вось так, у цішыні вільготнай,
Знойдзем тое, што ты шукаў:
Лёсу тайну і гук самотны,
Каб ён сэрцы ўсіх кранаў.
Душы гоiў і жыцці рухаў,
Мілагучнасцю ачышчаў.
Дай мне толькі табе не схлусіць
У восень гэту я іншым стаў.