эпіграф: Дайце разгону, прастору
Дрэмлючым песням і сілам
Янка Купала
Воблачкі-хмурынкі белай паласой
Аздабляюць неба чыстаю красой.
Радуецца сонцу родная зямля,
Ажываюць гоні, грэецца ралля.
Зноў надзеі ціха тояцца ў грудзях:
Можа пройдзем лепшы, самавіты шлях.
Выпрастаем плечы, голаў узнясём,
Вытрываем змены, песню запяём!
Пра любові сілу, што перамагла,
Цемры зло адпрэчыць ад твайго жытла
Здолела. Не будзе цемра панаваць.
Сэрцам адчуваем, можам успрыняць
Новыя павевы, новыя шляхі.
Высвятляем думкі, вытрасем мяхі
Грэшных недарэчнасцяў і спакусаў шмат.
Каб свяціла сонца, каб расцвіў наш сад!