Я ўбачыў бязьмежнасьць учора
Я ўчора зірнуў за мяжу
За мяжою імгеньне і мора
За мяжою я ўбачыў душу.
Спрабаваў яе я паклікаць
Я сігналіў ёй столькі гадзін
Стала цяжка і вельмі балюча мне дыхаць
Ды цяпер я застаўся адзін
Бо бязьмежнасьць і ёсьць адзінота
У бязьмежжы ёсьць толькі душа
У душы ёсьць сумленьне і цнота
За бязьмежжам ёсьць толькі мяжа
кволенька
кволенька