Я з губ тваіх любові п'ю атруту-
І цноты шаўкавістая мяжа
Паволі тлее,нібы губка труту,
Пакуль душы даможацца душа...
Цячэ спакусны мёд гаркавай плоці
Скрозь соты ацяжэлыя грудзей,
І цела тваё ў кожным павароце,
Як цеціва нацятае гудзе...
Душа перакладае шэпт шалёны
Душы- і намагаюцца наноў
Высокіх рук заплеценыя кроны
Высмоктваць сок з глыбокіх каранёў.
Краіна мая,Беларусь, ты –
Краіна мая,Беларусь, ты – змардована…
Трасе ліхаманка:
Ў хваробу – з хваробы...
Свабоды расточкі вар’яцкі аборваны,
каб не было ў нас
жыццёвай спадобы…
Краіна мая,Беларусь, ты – знясілена…
ЛюдцЫ беларускія,
мы – ўжо халопы…
свабоду “Улада”, як жыта скасіла,
каб не было ў нас
жыццёвай спадобы…
Краіна мая,Беларусь, ты – знасілавана
пачварамі,
ды ваўкалакамі злобы,
каб толькі ў Расеі халопскі прасіла,
каб не было ў нас
жыццёвай спадобы…
Краіна мая,Беларусь, ты – дзівосная!
Ачніся! Паўстань жа з кален забыцця!
Яднайцеся людзі ў Народ!
Бо ў роду халопскага -
ня будзе ніколі
спадобы Жыцця!
От жа сядзіць лайдак і няма
От жа сядзіць лайдак і няма для яго Працы, як толькі на акладзе ў шурыка сядзець ды на форуме пастаянна гаўкаць. Усё гаў ды гаў, ну фантазіі на на грам. Ну й тупы, тупей няма куды.Гэта я маю засЛужанае права адпачывацт і ВЕРШыкі пІсаць, мяне ўжо 40 чалавек за сёння прачыталі, больш чым класікаў якіх. А ты хто - малпа непісьменная, што пад нікамі рознымі хаваесся, злуешся ды паскудства пішаш.Завёў бы я цябе за сарай ды адлупцаваў, як Сьлед, каб людзям галаву не тлуміў. Хто ты ў жыцці?пустое месца. шаўка прадажная, што хоча мову нашу знішчыць. А я вядомы, мяне ў Расеі чытае шмат хто.Значыць, ДОБРА пішу. Бо Толькі я і ведаю, У ЧЫМ сапраўднай паэзіі сутнасць,а такім, як ты, гэта не дАдзена. Абдзяліў вас Бог талентам, вось і брэшаце.Цьху!
Падробак
Падробак Бэ-Сэ-Рэ-Маскоўскі!
Колькі плоцяць табе за "працу" гаўкання і НА БУЙНіЦКАГА і "пад буйніцкага"?
Напэўна болей,чым рабочаму завода,ці сяляніну. Бо пабег бы за грашыма у іншае месца.
Зразумела - Бог ня даў аніякіх талентаў,і аніякай прафесіі ты не вывучаны.
Таму і сядзіш на "дзермавозцы" - раскідвацель...
МОЙ РОДНЫ КУТ ТЫ МНЕ - НЯМіЛЫ !
Любіць цябе – не маю сілы...
За працу нашу – нам грашы – даюць...
Прыбытак з працы – ў свой кішэнь кладуць...
Краіна – ёсць... пабачна гэта й Дураку...
...але ж - Радзіму скралі...
Наш пэнсіён за працу доўгую – падачка жабраку,
каб не адразу помер, далі...
А хочаш крышку лепш пажыць –
павінны дед і бабка - зноўку спіну гнуць...
Бо, "шурык-пан" нам "разрашыў" цягнуць ярміну-лямку
пакуль не звалімся ў "ямку"...
Але й туды няпросты пуць -
за "ямку" на кладбішчы, у зямельцы роднай, грабануць...
Адна надзея – на дзяцей.
Ня йдіце ў халопы !
Вы – з Людзей !
Не змогуць зноў,як нас,у "лапці Вас абуць" !
...адна надзея на дзяцей...
Глядзіш, ЗлыднЮ шчэі ў нос дадуць !
Я веру - Ўнукі Родны Кут вярнуць !
І ўсё не спакоіцца, тупы
І ўсё не спакоіцца, тупы лайдак.
І люд наш, і краіна - усЁ яму не так.
Вазьмі люстэрка,ПІЛЬНА паглядзі туды,
і ПРЭЧ бягі ад нашай мовы да сваёй братвЫ!
Нічога У жыцці не здольны ты рабіць,
зусім пусты, бяздарны графаман, і шурыкаў халОп.
Калі б сустрэў цябе,тупіца, даў бы ў ЛОБ!
ІдэОЛУХ! Ты - недавучка.
ІдэОЛУХ! Ты - недавучка. Бо,нават,не разумееш што,Краіна і Радзіма - гэта зусім іншае, чым Дзяржава. Можа таму,што ДРЭННА ведаеш Мову нашу,якую табе ўкалачвалі расейскія Палітолагі. КраінаСтрана),Радзіма(Родзіна),Дзяржава(Государство).
Гэтыя рэчы та жа далёкія адно ад другога як:
Рэлігія ад Веры; Філарэт ад Бога; а шурык ад звання Прэзыдэнт.
Дрэнна вучыўся ты, напэўна грошыкамі з настаўнікамі фіфці-фіфці... за адзнакі...
Трасешся,Ідэолаг,назначаны
Трасешся,Ідэолаг,назначаны шурыкам,ад нянавісці. Трасешся. Прадстаўляю,як вызывае цябе "на ковёр" начальнічак твой і па рускі табе,па рускі: -Мы сколько денег вложили в твоё образование! Белорусскому языку обучили,психологию преподавали!
Ты почему до сих пор этого засранца Буйницкого,старого пня,до инфаркта не довёл?!
Мы што,его бомбить должны,или роту боевиков из Сирии срывать на одного Грфомана!?
Чтоб представил мне План по планомерному уничтожению! Не справишься, бери кирпич и иди и грохни! Иначе пойдёшь Идеологом на МАЗ или Тракторный! (А там - работяги...)
Дык вось што я табе,ІдеОлух,скажу: - Літаркі пісаць цябе абучылі... А ў уікавенькі тэкст скласці... гэтаму не навучыш... Гэта Бог дае. Дар такі. Літаратурны.
***
З чаго Радзіма пачынаецца?
І што такое, чалавек, Радзіма?
Ці, гэта – Край, жыццё дзе прачынаецца,
з хвіліны той, як мАці нарадзіла?
Ці, гэта – Кут дзіцячы і юнацкі,
дзе мы гадуем свае Мары?
Ці, Час, калі дарослы ты, знянацку,
і – цягнеш,цягнеш гэты Час, і, раптам, старасць…
Радзіма…
Што ж гэта такое?
І кожны ж чалавек свой Сэнс яе тлумачыць…
Чаму ж нас гэта непакоіць,
як вельмі важкая задача?
Радзіма – гэта не Краіна…
Радзіма – наш жыццёвы Век.
І - ўсё, ўсё, ўсё…
Што ў Век свой нарабіў Ты,
Табе і дастаецца, чалавек…
У выглядзе Радзімы…
І ў кожнага яна свая,
адзіная…
***
Вось гэта я напісаў. Ты такое - ня зможаш. Ніколі.
Мыльная бурбалка, гляджу, ты
Мыльная бурбалка, гляджу, ты ўжо і на родным маскалькім нарэччы пачаў крэмзаць.Во як дапяклО, ажно за таблеткі хапаешся.Куды цябе, бездары графаманскай, да мяне, ГЕНІЯ,нацыянальнага скарбу ўСЁЙ Беларусі? ты ж - пустэча, шаўка малпаўская,якую нацкавалі АДмыслова, каб мову нашу знішчыць.
"А ў уікавенькі тэкст скласці... гэтаму не навучыш...".Такія,як ты, яны ж неабучальныя. Яны як дзятлы, толькі дзяўбуць і дзяубУць.Бо ТУПЫЯ і шчэ тупей за пні трухлявыя.Лазіце толькі па сайцікам, бо нідзе на працу не бяруць. Нічога ж не ўмееце. Нават пІсаць граматна.
А вось гэта Я напісаў:
Люблю мой край, старонку гэту,
дзе нарадзіўся ў вёсцы Я.
Стаў графаманам, НЕ паэтам, -
ствараю ВЕРШыкі з гнілля.
Во як. Шчыра, пранікнёна і са смыслам. Гэта працяг майго прарочага "Евангелля", бліскучай споведзі з дзеравенскага завугОллЯ...Ужо тысяча чалавек гэты ТВОР пачытала. УСЕ мяне ведаюць.А ты толькі брэшаш ды брэшаш дарма, як шурык па тэлевізіі... Ідэолух бязмозглы за трыццаць сярэбрэнікаў. Гэць з маёй зямлі!
Не... не
Не... не выканаеш,ІдэОлух,наказ-заданне Начальцтва... Нават распавяданне пра наганяй табе ад начальніка,прадстаўлены мною на абзіранне людзям (і канешне ж на рускай мове,бо хто ня ведае,што аніводзін прадстаўнік "Улад" не валодае Беларускай Мовай) выдаеш за маю размову.. Ці ты зусім такі дурны,што не разумееш - людзі без цябе бачуць - хто,што,каму,і на якоц мове!
А табе, з такім мізэрным запасам слоў,якім ты карыстаешся,і сьвіней нельга даверыць справадзіць да балотца,а ня тое што змагацца з дзеравенскім ПРОСТАСЛОВАМ Алегам Буйніцкім!
Ну,ужо ж кожнаму на Беларусі стала ясьненька - калі накінуліся на гэтага Пня Буйніцкага,значыцца не па нраву ён "шурыкам"... Трэба пачытаць...
Так што,дзякую - за "рэкляму".
Бог калісьці паразмысліў і наладзіў ўвесь Сусьвет.
А Зямлю зрабіў калыскай для людзей, і даў Завет.
Каб жылі – па-Чалавеччы, у сям’і, без адзіноты.
І, каб не мыкалісь ў галечы, наказаў рабіць “да поту”.
А каб шчасце не мінала, “цацак” надарыў нямала:
усё, навокал Чалавецтва, да спадобы, да душы…
Птушка тут пяе на ветцы, там рачушачка бяжыць…
Дзень ад дня – каб непадобны, сёння - сонца, заўтры – хмарыць…
А для Душы, не для Утробы,Падарыў яшчэ і Мары…
Ведаў Бог, што будзе цяжка “дзецям” вырастаць ў “дарослых” –
лезе знекуль, то – Падлячнасць, то – драпежніцкая Злобства…
І жылі так ўсе спрадвеку, Больш у Марах, чымсьць у Яві.
Бо, Падлюкі вылязалі сярод Роду Чалавекаў…
Захаплялі Ўладу хітра,усё дабро людзей – ў бярэма,
мужыкоў ў рабы, ды быдла,іхніх жонак – у гарэмы…
Зараз – тая жа “карціна”, ад Улады – адны здзекі,
людзі тут – замест скатыны.
Гора… Гора Роду Чалавекаў…
Як каршУн, тут Атэіст, над Краінай кружыць многа…
З неба ён глядзіць уніз, і сябе ўжо ліча Богам…
Людзі ўсе – яго халопы,пад сябе кладзе Закон,
і, канешне жа, “да жопы” плач яму людскі і стогн…
-А нічога. -А нічога, -кажа нам Гісторыя.
-Усё вядома напярод.Гінуць чэсныя і добрыя, але помне іх Народ.
Помне з светлаю удзячнасцю Сто, і Двесці, й Трыста год…
Столькі ж шле праклёны Гадасьці.
БО, КНіГА ПАМЯЦі - НАРОД!
Не перамагчы табе, лайдак і
Не перамагчы табе, лайдак і невук, моцы маёй паэтыцкай! ЯК ні старайся... Дарма ты б'есся галавой аб сценку і форум засіраеш. Бачу,што НАЎМЫСНА сядзіш ты на літаратурных сайтах і мову нашую псуеш па загадзе звыш.За гэта табе і плоцяць рэгулярненька, дый шчэ і прэміі даюць. Паглядзі на СЯБЕ са стараны, убоства скатынскае.А я што ні напішУ,усё ў памяці народнай застанецца. Бо ПРАЎДА ТУтака, а не ў вашых кабінэтах, ды не ў вашай арміі троляЎ брахлівых! А народ наш разумны - ведае, хто ЧАго варты. І - хто САПРАЎДНЫ ПАЭТ, а хто - падробка кітайская.
Нарадзіўся У дзярэўні,
там нажэрся халадца
і ад бацькі раз пад сраку
атрымаў дубца,
бо мазгоў было не болей
за курынага яйца.
Гоп-ца, гоп-ца, дрып-ца-ца,
Праваслаўны атэіст,
графаман з халопаў,
чую нейкі дзІўны свіст -
што ляцІць із "жопы".
Ну, нічОга, пачакайце,
шурыкавы чэрці,
Вось ідзе Алег Буйніцкі -
сраку вам падцЕрці!
"+"
У Акадэміка Рубінава вывучку
У Акадэміка Рубінава вывучку па "паэзіі" меў. Бачу. Адразу рука настаўніка Рубінава праглянула - "Галоўнага Прадстаўніка Народа Беларускага", які ані слова па беларуску ня ведае, бо з Масквы па запрашэнню шурыка прыехаў на пасаду,
на якую яго як быццам бы МЫ выбралі.
Таму, і ты,і твой настаўнік Рубінаў - вядомыя усяму народу Беларусі,як....
Кожны чалавек на Беларусі ды й сваё слоўца найдзе для вашага абазнАчання - сярмяжнае слоўца...
*** А ПРА СЯБЕ Я ТАК СКАЖУ (ты ня зможаш і не намагайся,бо - тупы ІдэОЛУХ):
У Паэта хата – ўвесь Сусьвет.
Але, гэта “ хата” для Паэта –
не прытулак з ложкам.
Бо, Паэту – мала і Сусьвету!
Гэта тое месца, дзе Паэт
сам па сабе гуляе,
быццам кот, ці - кошка.
Гарбаты яму можаш і наліць,
і коўдру ў куце падсцяліць,
але і тут
ня ўсё так проста.
Паэта немагчыма кабаліць,
як іншых мноства…
Паэта не прырУчыць аніхто!
Паэт і для дзяржавы – “фармазон”.
Паэт – не капялюш, ці – паліто.
Яго – не зменіш “пад сезон”!
Ох, раззлаваўся ты
Ох, раззлаваўся ты троль-падробка,ясна ж мне гэта як Божы дзень.Вось адкуль, значыцца,нОгі растуць - з туалецішча! Вось ты сябе і здаў, цяпер хоць буду ведаць,каму не дагадзілі ТВОры мае геніяльныя, з Божай ласкі дараваныя.
Пісаў ужож, што НЕ ПАЭТ Буйніцкі,а ГРАФАМАН. і гэтым САМ САБЕ цікавы.і БОЛЬШ НІКОМУ нічагусенькі не мушу я казаць. Бо ты і мізінца майго не варты, бездар!Як не старайся, а мову нашу табе не знішчыць сваім славесным паносам! Бягі,лайдак,ХУтчэЙ, за чаркай ды шкваркай, і дзверы з туалецішча ванючага не забудзь закрыць, бо смурод па ўсім Інтэрнэце ад такіх паскуднікаў!
Нешта ж "смурод" маіх Вершаў
Нешта ж "смурод" маіх Вершаў Цябе адзінага і дастае...дзе б ты ні знаходзіўся.
ПОкуль ты тутачкі "высёрбываў" з туалецішча вядэрца дзярма (для Буйніцкага),
Буйніукі тым часам шчэ Вершык напісаў... А ты,як спраўны ІдэОЛУХ, з дзямачком,
з дзярмачком вазіся... награбай,цягай... Бо,усяроўна іншага не маеш.
Будзь жа шчАслівы, што Бог табе такую пачОтняйшую Спавішчу даручыў...
Не абы там каму,не якому там Буйніцкаму, пра якога ты кажаш,што ён:
і быдла вясковае,і крамлёўскі выкармыш,і лукашыст платны, і халоп дзеравенскі.
Ты ўжо крышачку там разбярыся... Дабаўляй чаго-небудзь новенькага... Навіны ж
жадаецца! А то ўжо чацвёрты дзень усе свае "высокаадукаваныя" Дзярмочачкі ты з адных і тых жа ПЯТНАЦЦАЦІ СЛОЎ МАЙСТРУЕШ. Перастаўляеш толькі.
Не-е-е-е... цягацца табе,глістаку,з замшэлым Пнём Буйніцкім, немагчыма.
Ты,нават,падрабіцца пад мой стыль НЯ МОЖАШ. Бо - Дару - НЯМА. У ЦЯБЕ.
Я ж табе раз'ясняў - гэтаму не навучаць, ТАЛЕНТУ.
У мяне ён ёсць. З Дня нараджэння.
У цябе - няма. Да сьмерці.
Ох, і сцябуся я з цябе,
Ох, і сцябуся я з цябе, лайдак трухлявы, ажно ад рогату жывот трасецца,а ты і не разумееш. Ды куды ж там малпе з мозгам пяціграмовым разумець нешта? Толькі плявузгаць і можаш ды словы мае перакульваць наадварот. А хаця б паспрабавау трОшачкі памысьліць ды нешта новае ТУТака напісаць, дык не - гаў ды гаў.Свіння ў хляве і тое больш разнастайна рохкае.Бо - НЯ ЗДОЛЬНЫ ты на гэта. НЕ ДАДЗЕНА Богам табе НІЯКІХ здольнасцяў, апроч брахання ды зайздрасці да такіх ГЕНІЯЎ,як Я.Вось і абліваешся кожны дзень сваімі ж сцулямі, не далячыўшыся ад энурЭзу.Мабыць добра плОцяць такім прапаГАНДОНАМ за калецтва мовы ды забруджванне Інтэрнэту, калі не лянота цэлымі днямі тут сядзець і смярдзець.А рэдакцыя яшчэ і падтрымлівае такіх дурняў. Ну што ж узяць з цябе, калека? Калі ТУПЫ ты, як драўляная лыжка і СВАЁЙ УЛАСНАЙ ТУПАСЦІ асэнсаваць не жадаеш. Люстра дома маеш?МАбыць, НЕ. Адкуль жа люстэркі ў хляве? Там толькі гной ды бруд.Дык папрасі ж начальніка СВайго, каб дапусціў цябе нарэшце да люстэрка.Хай не сароміць ужо ворганы тыя такімі доўбнямі з гнілымі зубамі,якімі не тое, што ўкусІць,а нават і пражуваць нічога не магчыма.А заглытнуць адразу - пашча занадта малая.Застаецца толькі брахаць.Тым людзям і запомнішся, як брахучка бязглуздая, бязмозглая і бязграматная.
Бачу, вельмі я цябе натхняю ды паёрзаць прымушаю. Ну дык і радасна мне, што прама ў цэль я папаў.Круціся-вярцІся, трОльшчык,а толькі нічога ў цябе не атрымаецца.Як ПІсаў так і буду ПІсаць, каб ведалі людзі ПРАЎДачку.
Быў бы ты -
Быў бы ты - Моцны,Таленавіты,Чэсны і проста - Чалавек... не хаваўся бы за МЯНЕ ж.
Труслівае Іудзіна атшчэпка... Шчэ ж пагражае,шчанюк саплівы,што падсцеражэ (ну і чаго ж чакаць ад ТРУСЛіВАГА ШЧАНЮКА,як не падсцеражэння ў цемры з цаглінай у руцэ,потнай ад страху!).
Жалка ж мне цябе,няшчасная Істота...
Я, вось зараз,ўмомант напішу... Верш! А ты - ДУЛЮ!
***
…задача у ваўков – загнаць,
зваліць,
загрызці,
ці, зрабіць калекай…
Спазнілісь вы !
Мяне ужо вам не падмяць!
Я – Беларусі Частка,
і - пісьменнік Века!
Ідзе Паляванне на мяне!
ВаўкОў – на Чалавека!
(Алег Буйніцкі. 15 мая 2013г.)
Каму патрэбны спрэчкі?! Даўно
Каму патрэбны спрэчкі?!
Даўно чытаю вашу гутарку "сардэчную"...
Пішыце лепей вершы. Прыгожыя. Дарэчныя.
Ці барацьба тут застанецца вечнаю?... :)
Якія такія "спрэчкі"!!!
Якія такія "спрэчкі"!!! Беларусачка,я - пішу вершы. Увесь Час - то НА МЯНЕ, то ПАД МАіМ ІМЯНЕМ ідзе ГАДЗЮШНіК !!! Каторы ГОД !
гадзяць ад майго Імя на ЎСіХ ПАЭТАЎ
БЕЛАРУСі. Можа гэта быць бяз ведама "Рэдакцыі"? НЕ! Я ім ужо некалькі разоў пісаў на "зваротную сувязь".Цішыня. ПРЫКАЗАНА ім МЯНЕ ГАНЬБіЦЬ.
На Беларусі ва Уладзе - ваўкалакі!
***
15 мая 2013г. У 22 гадз. 45 хв.
Для Паэзіі я - ужо Сужаны.
Разам з Ёю спяваю пра Волю.
Ваўкалакі ўсур’ёз перапуганы.
Бо, спачатку, яны – не поняли…
Што Паэзія – Сіла страшная!
Слово кожнае ў Ёй – “жакАном”!
Маць казала – нарадзіўся “ў рубашцы”…
значыць, Богу ўрадзіўся жадАнным!
І таму – зноў, і зноў я,
прыхапіўшы пяро и бумажку,
я майстру сваю Зброю – Слова!
Супраць іхніх клыкоў ды “ряшак”,
Супраць Жаднасці і Карысці,
за людское Свабодамысленне,
Чысціню затоптанных Ісцін!
А задача у ваўков – загнаць,
зваліць,
загрызці,
ці, зрабіць калекай…
Спазнілісь вы !
Мяне ужо вам не падмяць!
Я – Беларусі Частка,
і - пісьменнік Века!
Ідзе Паляванне на мяне!
ВаўкОў – на Чалавека!
Быў. Ёсць. Буду. І пляваць я
Быў. Ёсць. Буду.
І пляваць я хацеў на цябе, паскуду.
Прадставіў, жалкі троль,што ты - пісьменнік ВЕКа?
Не смяшы,ты - толькі МОЛЬ, якая здохне ад хлапка ЗВЫШчалавека!
Хтосьці лічыць сябе
Хтосьці лічыць сябе пісьменнікам века,
Ну а хто называецца звышчалавекам,
Перад Богам усе аднолькавыя, роўныя,
Вось толькі збаны цярпення даўно ўжо поўныя.