Як слаўна раненька прачнуцца,
Спынiць аўто на бальшаку –
У водар лета акунуцца,
Нiбы з абрыва ды ў раку!..
Кiпiць жыццё вакол, стракоча,
Гудзе над кветкай авадзень;
i кожнай красачкаю хоча
Цябе прывецiць светлы дзень.
Як слаўна раптам апынуцца
Сярод гасцiннасцi зямной –
Нябёсам ветлiва ўсмiхнуцца,
Адчуўшы крылы за спiной!..